Во времето на најмрачните денови на Втората светска војна, Ирина Сендлер, полска социјална работничка, изведе еден од најхрабрите подвизи во историјата на човештвото. Со огромна храброст и посветеност, таа успеа да спаси околу 2,500 еврејски деца од страшниот исход кој ги очекуваше во Варшавското гето.
Почетоците на нејзината мисија
Ирина Сендлер, родена во 1910 година, работела како социјална работничка во Варшава во време кога нацистите ја окупирале Полска. Кога Евреите биле затворени во Варшавското гето, таа, со ризик за својот живот, започнала мисија за да ги извлече децата од таму. Со лажни документи и помош од мрежата на отпор, Сендлер успеала да ги префрли децата надвор од гетото, каде што ги криела кај полски семејства, во манастири и слични места.
Нејзините методи и опасности
Сендлер користела различни методи за да ги изведе децата од гетото. Ги криеше во амбулантни коли, ги носеше низ канализации или ги облекуваше како мали болни пациенти. Децата добивале лажни документи со нови идентитети, а нивните вистински имиња и детали биле внимателно запишани и скриени во стаклени шишиња, кои ги закопала под дрво во својот двор. Ова била нејзината надеж дека ќе може да ги врати децата кај нивните семејства по војната.
Препознавање на нејзината жртва
Иако Сендлер била уапсена од Гестапо и мачена, таа никогаш не ги предала имињата на децата и нивните лажни идентитети. Нејзината храброст и решителност денес се слават низ целиот свет. Во 1965 година, таа беше прогласена за „Праведник меѓу народите“ од страна на Израел, а нејзината приказна е раскажана во бројни книги, филмови и документарци.
Приказната на Ирина Сендлер е потсетник за тоа колку едно човечко срце може да биде силно и посветено на спасување на невини животи, дури и во најтешките услови. Нејзиното дело е инспирација за многу генерации кои доаѓаат.
