Во аналите на историјата, киднапирањето на Мис Стоун се истакнува како еден од најраните запишани случаи на меѓународно киднапирање на американски граѓанин. Елен Марија Стоун, протестантска мисионерка, беше киднапирана од група македонски револуционери во 1901 година. Меѓутоа, во пресврт што го пркоси типичниот наратив на ваквите настани, Македонците ја третираа со извонредна љубезност, што доведе до неочекувана врска помеѓу киднаперите и нивната заложничка.
Киднапирањето
Елен Марија Стоун патуваше низ Османлиската Империја, сега модерна Македонија, ширејќи ги своите верски учења и помагајќи на локалните заедници. На 3 септември 1901 година, додека патуваше во близина на градот Банско, таа и нејзината придружничка, Катерина Цилка, беа заробени од група македонски бунтовници. Овие револуционери, борејќи се против османлиската власт, се надеваа дека ќе го искористат откупот од богатите американски спонзори на Стоун за финансирање на нивната кауза.
Животот Меѓу Македонците
Спротивно на мрачната судбина што често ги задевала заложниците, Елен Стоун доживеа изненадувачка мера на почит и грижа од нејзините киднапери. Македонците и обезбедија удобни услови за живеење и ја осигураа нејзината безбедност низ целото време на нејзиното заложништво. И беше дозволено да комуницира со надворешниот свет, а нејзиното здравје и благосостојба беа приоритет.
За време на нејзиното време со македонските револуционери, Стоун беше зачудена од нивната искрена гостопримливост и благородноста на нивната борба за слобода. Таа сведочеше од прва рака на тешкотиите што ги издржуваа и длабоката желба за независност што ги поттикнуваше нивните дејствија. Ова изложување на нивната состојба создаде чувство на емпатија и разбирање во неа.
Откупот и Ослободувањето
По неколку месеци преговори, беше платен откуп од 66.000 долари, и Елен Стоун беше ослободена на 23 февруари 1902 година. Нејзиното време во заложништво остави траен впечаток на неа, еден што ги надминува границите на нејзиниот првичен страв и загриженост. Стоун се врати во Соединетите Американски Држави не само како преживеана, туку и како адвокат на македонската кауза.
Трајна Врска
Неочекуваната врска на Елен Марија Стоун со нејзините македонски киднапери е доказ за сложеноста на човечките односи, дури и во најтешките околности. Нејзиното искуство фрла светлина на често превидуваната човечност на оние вклучени во револуционерните борби и потенцијалот за разбирање и сочувство да произлезат од конфликтот.
Во нејзините последователни пишувања и говори, Стоун зборуваше со љубов за Македонците, нагласувајќи ја нивната љубезност и издржливост. Нејзината приказна служи како потсетник дека дури и во најмрачните времиња, способноста за човечка врска и емпатија може да преовладува, премостувајќи ги поделбите и поттикнувајќи меѓусебно почитување.
